Wil Boonstra

Wil Boonstra (1957) volgde begin jaren 80 de studie sociaal-cultureel werk aan de Sociale Academie. Daarna bekwaamde hij zich in de tweede helft van de jaren 80 in het bespelen van de bandoneon. Met dit instrument werkt(e) hij sindsdien in meerdere ensembles tango- en Zuid-Amerikaanse muziek, met optreden in binnen- en buitenland. Tevens verrichte hij werkzaamheden als solo-bandoneonist en leverde hij bijdrages aan filmmuziek.

Daarnaast verricht hij vanaf 1990 eveneens deeltijdwerkzaamheden in de ouderenzorg. Aanvankelijk voornamelijk als musicus, maar gaandeweg specialiseerde hij zich ook in de omgang met dementerende ouderen, en in het ontwikkelen van de zogenaamde reminiscentiemethodiek. Bij deze methodiek worden positieve herinneringen opgehaald bij dementerende en/of geestelijk vitale ouderen. In 2005 ontwikkelde hij samen met zijn partner Ingrid Barendsen het werkboek voor de zorg Terug naar Toen, reminisceren met ouderen (deel 1) , gevolgd door deel 2 dat in 2011 werd uitgebracht. Sinds 2000 is hij hierin werkzaam als voorlichter en trainer.

Naast het boek Tango is verdriet om op te dansen (2021) bracht hij dit jaar ook Dagboek Indonesië uit, waarin hij het dagboek van zijn vader tijdens diens inzet bij de Politionele Actie heeft uitgewerkt, en aangevuld met relevante informatie omtrent diezelfde periode.