De feeks van Montpezat

Zover ik mij kan herinneren, heb ik altijd al gevoeld dat wij allen met elkaar verbonden zijn. Daarvan werd ik mij bewust door mijn jeugd in Australië. Ik herinner mij nog hoe ik, als jongetje van zes altijd een stukje met drie Aboriginal meisjes opliep van de bushalte naar huis. Zij vroegen mij hoe ik het vond in mijn nieuwe leefomgeving en deelden van die heerlijke ‘finger bananas’ met mij. Eenmaal thuisgekomen, ging ik op mijn rug in het gras liggen en dromerig naar de wolken kijken die langzaam voorbij dreven.

Achteraf bekeken, zie ik hoe alle stukjes in de puzzel passen. Terwijl wij in de westerse wereld in ons hoofd zitten en over alles nadenken, leven Aboriginals in de spirituele wereld van hun dromen. Hun scheppingsverhaal heet dan ook The Dreaming. Volgens hen zijn wij het, die niet in de realiteit leven. Het land, dat zij trouwens als hun moeder beschouwen, leent zich ook voor deze levensbeschouwing. Ik herinner mij dan ook hoe ik maar een klein eindje ‘the Outback’ in hoefde te gaan om die mysterieuze stilte te ervaren en te weten dat wij allen deel uit maken van het grote geheel. Dat was in de jaren zeventig.

Nu, vele jaren later, ervaar ik deze verbinding nog steeds. En ook al lig ik niet zo vaak meer met mijn rug in het gras, droom ik nog volop. Die dromen vormen de bron voor mijn verhalen: webteksten en andere commerciële teksten, blogs, gedichten, korte verhalen en romans. En met die verhalen maak ik weer de verbinding met anderen.