Innerlijke verborgenheid

Roos van den Bergh werd in 1939 te Beverwijk geboren als dochter van een Hollandse vader en een Hongaarse moeder en kreeg de namen Roswitha, Mariska, Flora, Athene mee. Op 4-jarige leeftijd verloor ze op afschuwelijke wijze haar vader, waarna ze een zwervend bestaan heeft geleid dat resulteerde in een jarenlang verblijf bij pleegouders.
Terwijl ze werkzaam was als verpleeghulp leerde ze haar man – een Hongaarse vluchteling – kennen, en huwde in 1959. Na een jaar mocht helaas haar eerste kindje het levenslicht niet zien, maar vervolgens werden haar dochter en zoon geboren.
In al die jaren zocht ze naar waarheid en kennis, en deze zwerftocht voerde haar langs vele geloofsovertuigingen, godsdiensten en sekten, maar in de overtuiging dat vernieuwing en openbaring een zaak van deze tijd zijn, bleef ze afzijdig toekijken, en nam het goede van elk mee in haar geest. Als gediplomeerd doktersassistente kwam ze in aanraking met veel lichamelijk leed, maar vooral werd ze getroffen door de geestelijke nood, bij zowel jonge als oude mensen.
Op 64-jarige leeftijd trof een innerlijke stem haar tot diep in haar geest, en werden haar gedachten openbaar gemaakt door het op te schrijven. Ze raadt een ieder aan, die zoekt naar die bijzondere sleutel der waarheid, waarmee zij de deur tot de Heilige Geest kunnen openen, met haar over de brug te gaan naar de nieuwe tijd van openbaring en wéten.