Omschrijving
Deel Klaas Rusticus: “Ik stak mijn hand uit naar een boek over vergelijkende aardrijkskunde en voelde een andere hand. Toen ik opkeek om te zien van wie die hand was zag ik een jongen, kleiner dan ik, zonder baardharen, of iets dat later een baard zou worden, met donkerblond haar, bruine ogen, beige hemd, een korte, bruine ribfluwelen broek en een brutale glimlach om de lippen, een open, vrolijke snoet.”
Het begin van de vriendschap tussen twee jongens in het eerste jaar van hun onderwijzersopleiding zet voor beiden meteen de toon. In de tientallen jaren daarna verloren ze elkaar nooit helemaal uit het oog, maar in hun vriendschap bleven ze alleen. Klaas Rusticus en Simen de Jong beschrijven de enerverende periode van het begin in sterk van elkaar verschillende en persoonlijke herinneringsflarden.
Klaas Rusticus behoeft als film- en tv-regisseur nauwelijks introductie. Met dit boek maakt hij zijn debuut als schrijver.
Deel Simen de Jong: “Om zijn lijf hing een hesje van een naargeestige kleur. De bruine stof was gewatteerd en warm vanbinnen, maar de ribbelige buitenkant ruwhaarde als een ragebol. Onder zijn borstelige wenkbrauwen priemden de ogen van Florian Agricola als karbonkels in het rond. Na mijn schuwe oogopslag was het raak. Een kokosnoot die op me viel.”
TWEE gaat over een oude vriendschap. Zij vormt een blijvend onderdeel in het bewustzijn van de auteurs. Geheel naar eigen aard doen zij hiervan verslag op weg naar een ontmoeting na vijftig jaar.
Simen de Jong (of: Simen Oetie) publiceerde zowel in het Fries als in het Nederlands en staat bekend om zijn levendige fantasie. Met dit boek begeeft hij zich op het pad van de autofictie.
| Formaat | 145 x 210 mm |
| Aantal pagina's | 304 pagina's |
| Levertijd | 2 werkdagen |
| Auteur | Klaas Rusticus |
| Korte levensbeschrijving | 1942 geboren in Sneek.
1959 oprichting afdeling van de Stichting "Jeugd en Muziek" samen met o.a. de schrijver Anne Wadman.
Publiceert in de Friese taal de serie ‘troch it kaeisgat’ in cultureel tijdschrift "de Strikel”.
1960 lid hoofdbestuur FIJM (Fédération Internationale des Jeunesses Musicales, aangesloten bij UNESCO).
Congressen als lid van de Commission de Radio in Berlijn (1960) en Amsterdam (1964).
1962-1968 onderwijzer in o.a. Zwolle en Boskoop.
1961 eerste reis naar Tsjechoslowakije, liefde op het eerste gezicht.
1962/63 Fries-Vlaamse cultuuruitwisselingen literatuur, beeldende kunst, theater, muziek.
1965/66 Cultuurpedagogiek Nutsseminarium voor Pedagogiek, UvA
1966 in Boskoop komt het theaterstuk Sephantijn tot stand (script en regie) met 150 kinderen, eerste poging tot geïntegreerd theater. De NCRV-televisie legt het spel vast en nodigt hem uit een nieuw werk voor kinderen en televisie te schrijven en te regisseren.
1968 afscheid van het onderwijs.
Voorbereiding theaterproductie “Spelen”, met de Vlaamse acteur Robert Borremans in de regie van Leo Beyers. Voorstellingen in het Amsterdamse "Shaffy-theater",in 1969 en 1970 tournee door Nederland en Vlaanderen. De NCRV zendt later een zevendelige televisieversie uit.
1969 uitnodiging NCRV-televisie twee televisieregie-cursussen te volgen waarna hij in vaste dienst wordt aangesteld als regisseur en programmamaker bij de afdeling drama-, jeugd- en kunstuitzendingen van die omroep, waarvoor hij tientallen programma's schrijft en regisseert. Tot 1977.
1969/70 lid bestuur Stichting Jeugdtheater Amsterdam, die o.l.v. Hans Snoek ijvert voor een jeugdtheater in Amsterdam zoals dat uiteindelijk met de Krakeling tot stand komt. Zijn belangrijkste tv-producties voor de NCRV zijn vier series van in totaal achtentwintig afleveringen, die onder de titel Orimoa worden uitgezonden.
1977 afscheid NCRV; Vanaf nu twee jaar theatermaker bij de Noorder Compagnie en de Theaterunie.
Ook verhuizing naar een kerk met pastorie in het Overijsselse dorpje Kuinre.
Begin van de muziek- en theaterwerkplaats het Laborinth.
Er volgt een periode met tentoonstellingen, concerten en workshops, samen met verscheidene televisieproducties voor de VPRO, NOS, VARA, SWF, SFB en de WDR.
1978 Nederlands vertegenwoordiger bij amateurtheaterfestival Amatheatri in Szczecin (PL).
1978-1984 lid Culturele Raad voor de provincie Overijssel.
1980/1981 theaterproductie de Kinderkruistocht, een project met 39 kinderen en jongeren in de leeftijd tussen 12 en 19 jaar.
1980-1990 auteur-regisseur-programmamaker bij de NOS-DTP afdeling Culturele Programma’s.
vanaf 1982 uitsluitend werkzaam als scenarioschrijver en regisseur, waarbij hij regelmatig als docent optreedt, o.a. tijdens masterclasses in Warszawa en Praag.
van 1968 -1984 getrouwd met Helena Cornelia de Schipper (1944-2009); uit dit huwelijk zijn twee kinderen geboren: Nynke Levina (geb. 1970) en Rozemarijn (geb. 1975)
1990 afscheid van de NOS. Tegelijkertijd afscheid van Nederland: het buitenland is zijn enige werkterrein geworden.
1998 semi-enscenering van de opera Rothschilds Geige (Antonin Tsjechow/ Veniamin Flejschman) in het Oostduitse Görlitz. Artistiek adviseur van het Europäisches Bildungs- und InformationsZentrum in Görlitz.
1999 artistiek leider van “the Young Europe® Management GmbH” in Dresden.
2001-2003 auteur en filmregisseur bij Fobic Films in Gent (B).
Sedert 1987 woont hij teruggetrokken in een dorpje tussen de IJssel en de Sallandse bossen. |
| Tweede auteur | Simen de Jong |
| Biografie 2e auteur | Simen de Jong is als zoon van de schrijver E.S. de Jong en huismoeder Trijntje Sterk, de oudste van 8 kinderen geboren te Wanswerd, Friesland. Hij groeide op in Bolsward en ging in Sneek naar het Chr. Lyceum. Hier werd hij van afgestuurd omdat hij niet wilde klikken.
Zo kwam hij op de Kweekschool (1958), de opleiding voor onderwijzers. Deze periode wordt in het keerboek TWEE beschreven.
In 1963 moest hij in militaire dienst. Al spoedig bleek hij ongeschikt: hij kon of wilde niet schieten en geen generaal van een soldaat onderscheidden. Na onderwijs- en hotelwerk in Engeland studeerde hij sociale wetenschappen in Groningen (1964, kandidaats) en Amsterdam (1967, doctoraal).
De Jong was o.a. in dienst bij de alternatieve jeugdzorg en als coördinator voor het vluchtelingenwerk, hij deed onderzoek en journalistiek werk. In 1967 maakte hij een rondreis door Azië. Reisverslagen hierover verschenen in het Friese literaire tijdschrift Ensafh. (Ook op www.ensafh.nl). Nr. 5 2009 Leafde hâldt skoft (Rely Jorritsmaprijs) en nr. 7 2010 Troch it Izeren gerdyn. Zijn reisverhaal Siërra Nirwana (onder S.O., schrijversnaam Simen Oetie) verscheen in Trotwaer/de Moanne, nr 5 (2005) en in De lift (2005). Ikel en Kastanje stond in Trotwaer/de Moanne, nr 9 2005. Zijn eerste roman De laatste halte verscheen in vertaling als De lêste halte bij De Fryske Boekeklub (2005). Het gewaagd debuut is de parabel Een geur van verlangen (2001). De Pion verschijnt in het februarinummer 2010 van Ensafh. Dit overlevingsverhaal kan zowel tot de schaak- als de zeilliteratuur worden gerekend. Op de website van Ensafh verschijnt dan tevens Kabouters yn Kopenhagen. Dit verhaal gaat over het hilarisch bezoek van de minister van O, O en O van de Oranjevrijstaat aan Denemarken, nu 40 jaren geleden. (Simen de Jong zat voor Amsterdam Kabouterstad tweemaal in de gemeenteraad van Amsterdam.) |
| Verschijningsdatum | 2010-03-06
|
